25.1.10

yarın sabah izmirde olacağım.görüşmek istersen görüşebiliriz...





yarın sabah izmirde olacağım.görüşmek istersen görüşebiliriz...
mesaja uzun süre baktı.anlamaya çalıştı sanırım.aslında gayet açıktı ama anlamamak için uğraştı ya da başka anlaşılmaz şekilde anlamaya çalıştı.başaramayacağını anlayınca da normal anlanması gereken şekilde anlayıp cevap yazma gereği duydu..
teknoloji ne güzel şey..
görüşmek istediğini belirtti.sonra bi kaç mesajlaşma daha.sanırım bu durum iki taraf için de zordu.zoru başarmak niyetindelerdi bu kez ama.zaten bu duruma zoru başarmaktan korktukları için gelmemişmiydiler.
görüşmeye karar verdiler.haberleşmeye ertesi gün için.
boşlukta gibiydi izmirdeki.ne yapacağını bilmez şekilde boşluğa bakıyordu bu kez.yanındaki ev arkadaşını fark edince de birden hadi iki bira alıp içelim diyebildi.
gece yarısı olmuş geçmişti.yakınlarda açık büfe yoktu.boş sokaklardan geçip caddeye kadar yürüdüler.dört bira bir sigara aldılar.konuşmadan sessiz döndüler evlerine.
ev arkadaşına onun geleceğini söyledi.anlattı.moralinin bozuk olduğu belliydi.acıklı şarkılar açıp acısını pekiştirdi.
acı çekmek güzel miydi neydi...
aslında anlatmak konuşmak hatta ağlamak istiyordu.ama bu güne kadar bunu insanlara hiç göstermemişti.hep içinde yaşadığı şeyleri şimdi nasıl gözler önüne serecekti.içindekileri nasıl dışarı kusabilecekti.vazgeçti.içinden ağlamaya devam etti.o gece kafasına kaç beyaz saç daha ekledi bilmeden.
arkadaşı dayanamayıp kasvetli havaya odasına huzur dolu uykusuna dalmaya gitti.yalnız kalınca düşünceler içinde yüzmekte olduğunu gördü.kıyıya çıkmak istedi ama o kadar uzak geldi ki...ölmek daha kolayına geldi.
saate baktı beş miydi neydi.
garaja gitmek geldi aklına.bi iki saat daha sıkarsa dişini yola çıkar garaja gider kendince hoş bi süpriz yapardı.
sigara üstüne sigara yaktı.içti..içti..dayanmak için mücadele etti.
mücadele etmek ne güzel şeydi.
traş oldu hazırlandı.yakışıklı değildi ama idare ederdi.saat tamamdı.çıktı evden.dolmuşa yürüdü dolmuş ona.kavuşunca bindi dolmuşa.heyecanlıydı epey.ayaklarını titretip durdu yol boyunca.yol bitti titreme bitti.
gelen otobüsler peronuna gitti.yığınla insan arasında yığınla otobüs gelir dururken nasıl bulacaktı onu.dakikalar geçmek bilmedi.saat oldu.sonunda bi otobüs dibinde gördü onu.arkadaşlarıyla.napacağını bilmeden hızla yürüdü koşarca.o hala fark etmemişti.dibine kadar sokulunca önce arkadaşları sonra o fark etti.tuttu.sarıldı.o şaşırdı aaa diyebildi.
kenara çekti onu.konuştu.alıp götürmek istiyordu.kaçmak istiyordu.bunu ona da söyledi.o olmaz dedi.istedi.o olmaz dedi.her olmaz dediğinde yıkıldı.içinde yine aynı şeyleri yaşamaya devam etti.kafasında kaç tane daha beyaz saç çıktığını bilmeden...
arkası yarın mı olsun ne..


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder